Van Minnesota naar Maine

Tijdens dit verhaal(tje) zal ik jullie even bijpraten over mijn laatste week in Grand Rapids, Minnesota. De reis van Minnesota naar Maine, over mijn nieuwe woonplaats (Skowhegan), mijn logeerpartijtje in Windham en over de oriëntatieweken in Portland.

Laatste week Grand Rapids
Mijn laatste werkdag bij North Homes zou zijn op zaterdag 28 januari. Toen ik mijn rooster kreeg zag ik dat ik mijn ‘gewone dagen vrij’ had (vrijdag & zaterdag), dus bleek dat ik op donderdag 26 januari mijn laatste dienst had! (vanaf zondag 29 januari was ik nog gewoon een volle week ingeroosterd, maar dat hebben ze vast anders opgelost). Mijn collega’s raden me aan om het de jongeren de dag van vertrek te vertellen. Maar ik vind dat niet bij mij passen om het op die manier te doen, dus heb ik het de jongeren op woensdag verteld dat ik de volgende dag mijn laatste dienst zou hebben.
Ik heb de jongeren (en collega’s) het volgende uitgelegd: dat mijn agency mij een nieuwe werkplek heeft aangeboden op een High School in de staat Maine, dat daar meer GEO’s wonen, de oceaan op een uurtje rijden is, Portland op 1.5 uur rijden is, Boston op 3.5 uur rijden is & alles dichterbij is (waar je leuke dingen kunt doen)!
De reacties waren wel anders dan ik had verwacht: 4 meiden begonnen heel overstuur te huilen, 1 meisje werd heel boos en gebruikte de muur als boksbal. 1 jongen is weggelopen, heeft een boom geslagen en kwam met een gekneusde hand terug. En sommige meiden en jongens waren vooral heel verbaasd en wisten niet goed wat ze met deze informatie moesten doen. Heftig!
Mijn laatste dag had ik een dienst van 10 uur, eerst 2 uur vergadering en daarna van 3 tot 11 uur op de groep. De meeste collega’s hebben geen ‘doei’ gezegd, en met sommige heb ik een goed gesprek gehad over de organisatie waar we voor werkten (qua structuur, qua medewerkers, qua management, qua regels, qua eventuele verbetering etc.). Als afscheid heb ik alle jongeren een paar stroopwafels (jaja te koop in de supermarkt hier ‘Holland product; special imported from the Netherlands, Dutch Carmel Waffels’) met een kaartje. Dat werd wel goed ontvangen :)

Wanneer vertrekken we?
De planning die ons in eerste instantie was doorgeven: auto afleveren & vliegen vanaf Minneapolis op woensdag 1 februari. Op dinsdagmorgen hadden we nog niets van onze vlucht gehoord. Na enkele mailtjes verstuurd te hebben vroeg de agency ons dinsdagmiddag voor onze geboortedata en volledige namen, toen werd de ticket pas geboekt!
Nieuwe planning: Woensdag naar Minneapolis rijden en daar slapen in een hotel om op donderdagmorgen de auto in te leveren en op tijd inchecken op het vliegveld.

Reisdagen..
Maandag, dinsdag en woensdag heb ik besteed aan al mijn spullen inpakken. Goeiendag wat heb ik al veel spul zeg! Maar alles heb ik ingepakt gekregen, heb ook nog ‘extra’ dingen meegenomen die ik wel goed kan gebruiken in mijn ‘nieuwe’ huis zoals een nachtkastje, lamp, klok, waterkoker, pannen, serviesgoed e.d. Op woensdagmorgen alles ingepakt in de auto, en rond 1 uur vertrokken op weg naar Minneapolis (ja aan de late kant, maarja ik was samen met een Spanjaard, dan duurt het soms allemaal net even iets langer).
We hadden ons uitgedacht dat we mooi naar een NBA wedstrijd konden gaan (Basketball), om 7 uur speelden de Timberwolves ‘Muskies’ (Minnesota) tegen de Pacers (Indiana) in het Target Center in Minneapolis. Een erg leuke ervaring!

Dag 2, donderdag 2 februari; Na een uitgebreid ontbijt op weg naar de plek om de auto’s af te leveren. De persoon die over het verschepen van auto’s ging was niet aanwezig, maar we zouden het wel horen als onze auto’s op transsport gaan (Carla, mijn voormalige huisgenoot, is vorige week woensdag vertrokken. En haar auto stond nog achterop de parkeerplaats…) Ze adviseerden ons nog om alles in de kofferbak te vervoeren, maar dat paste niet, dus staat mijn nachtkastje op de achterbank (dat gaat vast goed). Sleutel in de auto gelaten, en op weg naar het vliegveld. 45 minuten in de rij voor de Douane gestaan, bijna de vlucht naar Chicago gemist, maar we zaten op tijd in het vliegtuig. Tussenstop in Chicago, daarna door naar Boston. In Boston werden we opgehaald door iemand van de agency, maar die heeft wel een tijdje moeten wachten tot de Spanjaard & ik bij zijn auto waren: De Spanjaard was zijn sjaal vergeten in het vliegtuig, kwam daar achter tijdens de koffers ophalen, en ging terug om zijn sjaal op te halen (na een uurtje kwam hij terug, met de mededeling ‘Fucking stupid Americans!’ & zonder sjaal). 45 minuutjes rijden naar Auborn, hier ingecheckt in hetzelfde hotel als tijdens de training in November. Daarna een lekkere steak gegeten in ‘the Outback’, drankje gedronken & daarna werden we weer afgeleverd in het hotel.

Op vrijdag, de derde reisdag, hadden we om 10 uur een afspraak met Nick (onze mentor van de GEO agency). We kregen een leenauto mee, deze moeten we weer inleveren als onze auto’s aankomen in Massachussettes of Maine (kleine update: er is nu, 17 februari, nog niets bekend over wanneer onze auto’s aankomen).

Het bewijs dat je in 3 dagen heel veel steden kunt bezoeken:
Grand Rapids, Minnesota - 4 uur rijden naar Minneapolis, Minnesota – Diner & NBA game Minneapolis/St. Paul – vliegen naar Chicago, Illionois – Vliegen naar Boston, Massachusetts – In een bus naar Auborn, Massachusetts – Dineren in Worcester, Massachusetts – auto ophalen in Worcester - 4 uur rijden opweg naar Skowhegan, Maine :)

Aankomst Maine
Een dag van te voren had mijn nieuwe NL huisgenoot geïnformeerd of we koffie of een biertje wilden bij aankomst. Kijk daar houd ik van!
Maar voordat we aan een biertje konden moesten we eerst nog 4 uur rijden naar ons huis. Onderweg zijn we gestopt bij een Visitors Centre van Maine (vergelijkbaar met VVV), daar hebben we een paar kilo aan folders en boekjes over Maine meegenomen, leuk leesvoer!
Na 5x tol betaald te hebben op de Highway kwamen we aan in Skowhegan. De eerste indruk is goed! Kleine (normale) winkels (geen enorme Mall), bochtige weggetjes/straten en straatnamen in plaats van nummers!
Het huis valt me niet tegen, het is oud, maar ziet er op zich wel prima uit. Manel (Spanjaard) en ik hebben getost voor de grote/mooiste slaapkamer die nog over was, ik heb gelukkig gewonnen. Dat betekend dat ik voor de eerste 2 maand een kleinere slaapkamer heb zonder kast, en dat ik na 2 maand een heeeele mooie, grote kamer krijg! Mooi, daar ben ik erg blij mee!
Nadelig aan het huis: We delen 1 badkamer met ons 4en & we hebben geen wasmachine!

Tijdens het weekend in Maine hebben we een biertje gedaan met onze nieuwe huisgenoten (Chinees en NL-er), hebben we rondgereden en de omgeving een beetje verkend, zaterdagavond een bar bezocht en gekletst met enkele locals, zondag Superbowl gekeken op 2 verschillende locaties, een eekhoorn uit mijn kamer verwijderd, tas/koffer weer ingepakt voor 2 weken.

Maandag 6 februari zijn we om 7 uur vertrokken naar Portland (hoofdstad van de staat Maine) hier hebben wij onze oriëntatie/training van Spurwink (de organisatie waarvoor ik ga werken). Het eerste wat op het oriëntatieprogramma stond was een lichamelijke test & vaccinaties in het ziekenhuis. Voor de lichamelijke test werd mijn gewicht & lengte vastgesteld (die is wel iets Amerikaanser geworden..), mijn ogen & oren getest, mijn kracht in mijn armen, handen & vingers getest, mijn tilgedrag geobserveerd. Als klap op de vuurpijl moest ik mij uitkleden, me in een ziekenhuisgewaad hijsen en op een bank gaan liggen. De dokter heeft allerlei dingen gecheckt en ik moest oefeningen doen. Na deze lichamelijke test kreeg ik weer een TB-test en had ik de optie om een Hepatitis B vaccinatie te krijgen, deze heb ik genomen!
Na het ziekenhuisbezoek zijn we opzoek gegaan naar de trainingslocatie. Toen we ongeveer 10 minuten in de trainingszaal zaten werd gevraagd waar we gingen werken, en werd verteld dat ze ons niet verwacht hadden. 2 minuten later vertelden ze ons dat dit niet interessant was voor ons om deze dag bij te wonen, dus waren we onverwacht vrij! Allerlei sightseeing gedaan in Portland, en daarna op naar Windham. We logeren voor 2 weken in Windham bij andere GEO fellows, wat erg gezellig is. Hier hebben we een gastenkamer voor onszelf met bubbelbad!!

Tijdens de twee training weken zijn de volgende dingen behandeld: Medicatie (namen, werking & hoe te verstrekken), autisme (wat is het en hoe ga je er mee om), SCERTS (methode voor communicatie), hoe jongeren te ‘escorteren’, Therapeutische Crisis Interventie, Life Space Interviews, CPR (reanimatie), Eerste hulp, Safety, Familie inspraak, Residentiele Principes & uitvoering, Documentatie, School gedragskunde en heel veel Online trainingen!
Het prettige aan deze oriëntatie/training: ontbijt & lunch is bij de training inbegrepen :)

Leuke dingen tijdens het logeerpartijtje:
Op woensdag 8-2 zijn we naar een Karoakebar geweest in Portland met 5 personen (4x NL & 1x ES). Op vrijdag naar de plaatselijke bar in Windham, op zaterdag lekker uiteten bij de Japanner & daarna uit in Portland (4x NL, 1x Portugal, 1x Spanjaard, 2x Amerikaan). De groep is uiteindelijk wel opgesplitst in ‘Ierse pubgangers’ & ‘clubgangers’!

Dit weekend weer terug naar Skowhegan en maandag m’n eerste werkdag!